-
1 wy|soki
Ⅰ adj. 1. (duży) [osoba, drzewo, budynek] tall; [wieża, budynek] high- buty na wysokich obcasach high-heeled shoes- tunel na dwa metry wysoki a two-metre-high tunnel- trawa wysoka do kolan knee-high grass2. (położony w górze) [pułap, lot, półka] high- wyższe piętra budynku the upper storeys of a building3. (znaczny) [ceny, stawki, temperatura] high- wysokie zwycięstwo an overwhelming victory- wysoki wyrok a harsh sentence- silnik pracował na wysokich obrotach the engine was racing- w najwyższym stopniu in the highest degree- mieć o kimś/o sobie wysokie mniemanie to have a high opinion of sb/oneself4. (w hierarchii, na skali) [jakość, ocena, poziom] high- rozmowy na wysokim szczeblu high-level talks- wysoki urzędnik administracji a high-ranking civil servant- sąd wyższej instancji a higher court- pochodziła z wysokiego rodu she was of noble birth- wysokiej klasy specjalista a top-ranking specialist- wyższe sfery high society- lokal najwyższej kategorii a high-class restaurant- studia wyższe higher education- wyższa uczelnia a university- szkoła wyższa a college- wyższa matematyka higher mathematics- ssaki wyższe higher mammals5. Muz. [ton, dźwięk, głos] high, high-pitched 6. (wzniosły) [ideały] lofty, high- uważał, że jest stworzony do wyższych celów he believed he was made for better things- robić coś w imię wyższych racji to do sth for higher reasons- kultura/sztuka/literatura wysoka highbrow culture/art/literature7. Admin., Prawo Rada Najwyższa the Supreme Council- Sąd Najwyższy the Supreme Court- wysoki sądzie! your honour!- wysoka izbo! honourable ladies and gentlemen!8. Jęz. stopień wyższy the comparative- stopień najwyższy the superlativeⅡ z wysoka adv. [patrzeć, zejść, spadać] from a height- traktować kogoś z wysoka przen. to look down on sbⅢ Najwyższy m (Bóg) God Most High■ być wyższym ponad coś iron. to be above sthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wy|soki
См. также в других словарях:
górować — ndk IV, górowaćruję, górowaćrujesz, górowaćruj, górowaćował 1. «być wyższym od kogoś lub czegoś; być wyżej położonym, wznosić się ponad coś, przewyższać kogoś, coś wzrostem, wysokością» Nad miastem górował komin fabryczny. Topole w parku górowały … Słownik języka polskiego
